- scriptor
- scriptŏr, ōris, m. [scribo]
[st1]1 [-] secrétaire.
- Cic. Br. 88 ; de Or. 1, 136 ; Dom. 129.
- scriptor librarius, Hor. P. 351 : copiste.
[st1]2 [-] écrivain, auteur.
- Cic. Or. 29 ; Br. 35 ; 205.
- bonarum artium scriptores, Cic. de Or. 1. 158 : les auteurs qui traitent des belles-lettres.
- scriptor artis, Cic. de Or. 1, 91 : auteur de traité. --- cf. Cic. de Or. 3, 70.
- scriptor legum, Cic. Leg. 2, 63 : législateur.
- Theophanem, scriptorem rerum suarum, civitate donavit, Cic. Arch. 24 : il a gratifié du droit de cité Théophane, historien de ses exploits.
- rerum scriptor, Liv. 21, 1, 1 : historien.
[st1]3 [-] celui qui rédige.
- scriptoris voluntas, Cic. Inv. 1, 56 : la volonté du rédacteur [d'une loi], de l'auteur. --- cf. Cic. Inv. 1, 69 ; 1, 70.
* * *scriptŏr, ōris, m. [scribo] [st1]1 [-] secrétaire. - Cic. Br. 88 ; de Or. 1, 136 ; Dom. 129. - scriptor librarius, Hor. P. 351 : copiste. [st1]2 [-] écrivain, auteur. - Cic. Or. 29 ; Br. 35 ; 205. - bonarum artium scriptores, Cic. de Or. 1. 158 : les auteurs qui traitent des belles-lettres. - scriptor artis, Cic. de Or. 1, 91 : auteur de traité. --- cf. Cic. de Or. 3, 70. - scriptor legum, Cic. Leg. 2, 63 : législateur. - Theophanem, scriptorem rerum suarum, civitate donavit, Cic. Arch. 24 : il a gratifié du droit de cité Théophane, historien de ses exploits. - rerum scriptor, Liv. 21, 1, 1 : historien. [st1]3 [-] celui qui rédige. - scriptoris voluntas, Cic. Inv. 1, 56 : la volonté du rédacteur [d'une loi], de l'auteur. --- cf. Cic. Inv. 1, 69 ; 1, 70.* * *Scriptor, scriptoris. Liu. Escrivain de quelque chose que ce soit.\Medosus scriptor, vel librarius. Bud. Qui escript incorrectement.\Scriptor. Cic. Le compositeur de quelque livre, ou composeur et autheur.\Scriptor. Cic. Secretaire.\Scriptor legum. Cic. Legislateur, Qui fait une loy.
Dictionarium latinogallicum. 1552.